تأثیر محدودیت رعایت توالی رسایی بر فرایندهای واجی و آوایی زبان کردی (گویش کلهری)

محدودیت توالی رسایی (son-seq) یک محدودیت نشانداری (markedness) است. این محدودیت تضمین می­کند که آغازة مرکب افزایش رسایی دارد و پایانة مرکب دچار افت رسایی می­شود. از جمله راهکارهای دستگاه واجی زبان کردی کلهری برای جلوگیری از نقض محدودیت توالی رسایی در خوشه ­های همخوانی (consonant cluster)، بهره­ گیری از فرایند افزایش واکه ­ای و فرایند قلب (metathesis) است. در فرایند افزایش در این گویش از واکة پیشین نیم باز گستردة /e/ استفاده می­ شود. افزودن این واکه ناقض محدودیت عدم افزایش [dep] است، اما استدلال خواهد شد که تخلف از این محدودیت به نفع محدودیت رتبه بالای دیگر کاری توجیه­ پذیر است. همچنین، در این مقاله نشان داده می ­شود که با وجود اینکه فرایند قلب ناقض محدودیت توالی خطی [linearity] است، اما از آنجا که گاه گویشور به محدودیت رعایت توالی رسایی [son-seq] در گویش مورد مطالعه جایگاهی بالاتری از محدودیت رعایت توالی خطی را اختصاص می ­دهد، تخطی از آن به سود رعایت محدودیت با مرتبة بالاتر یک تخطی مهلک محسوب نمی­ شود.